خوشنام

به حول و قوه الهی سعی داریم در آینده، مطالب ارزنده و مفیدی در قران و نهج البلاغه و دیگر کتب دینی را برای شما دوست عزیز تفسیر کنم تا چشمه سار مفاهیم و معارف قرآنی در زندگیمان جریان گسترده تری داشته باشد. اولین آیه ای که تفسیر می شود آیه 63 و 64 سوره مبارکه انعام به معنی چهارپایان می باشد که امیدوارم بسیار مفید واقع شود (یادآور می شوم ترجمه و تفسیر آیات و احادیث از حقیر می باشد):

 قُلْ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ﴿63﴾: بگو چه کسی شما را از تاریکی های دریا و خشکی نجات می دهدآن هنگام که او را با حالت گریه و پنهانی می خوانیدکه اگر ما را از این حادثه نجات دهی حتماً از شکرگزاران خواهیم بود.

قُلِ اللّهُ يُنَجِّيكُم مِّنْهَا وَمِن كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِكُونَ ﴿64﴾: بگو خداوند شما را از آن و از هر بلایی نجات می دهد ولی شما شرک می ورزید.

شرح: گاهی اوقات انسان در بطن حوادث هولناکی قرار می گیرد که در نوع خود بسیار وحشتناک است. این گونه حوادث عموماً برای همه پیش آمده و قابل درک است. سختی این گونه حوادث آنجا نمود بیشتری پیدا می کند که انسان جان خویش را در معرض خطر می بیند و می داند که از هیچ کس کاری ساخته نیست یکی از این تمثیل ها مسافرت با کشتی در دریاهای مواج و خروشان است که از شدت عمق رنگ آب آنها سیاه می نماید دلیل این خطای دید نرسیدن نور خورشید به ته آن آبها می باشد در نتیجه سیاه به نظر می رسند حال تصور کنید در چنین دریایی، تلاطم و طوفان هم مزید بر موقعیت شود چه حالی به انسان دست می دهد من فکر می کنم بسیار وحشتناک باشد شما چطور؟

در این جور جاها انسان به حکم فطرت متوجه کسی می شود که توانایی متوقف ساختن آن منظره هولناک را دارد لذا با حالت گریه و به صورت پنهانی در دل خویش از او کمک می خواهد و می گوید اگر از این مهلکه نجاتم دهی حتماً از شکرگزاران خواهم بود. فراز پایانی دلیلی بر این مطلب است که انسان فطرتاً خدا را می خواند چون در غیر آن صورت معنی ندارد با خود یا دیگری  برای نجات پیمان ببندد چه آنگه آنها را هم در حال غرق شدن و نیاز به کمک می بیند پس شکرگزار بودن و این پیمان فقط و فقط در اثر رشد استعداد بالفطره اوست که در آن موقعیت بیش از گذشته نمایان می شود. همه اینها برای اینست که خود را محتاج و فقیر می بیند و خدا را بی نیاز و غنی لذا با حالت گریه و پنهانی از او طلب کمک می کند.

در ادامه خداوند تبارک و تعالی با حالت آرامش و طمأنینه و از سر رأفت می گوید بگو فقط خدا قادر است شما را از این مهلکه و البته هر بلا و مصیبت نجات دهد ولی این شمایید که همین که نجات یافتید دو مرتبه ناسپاسی و نافرمانی می کنید!

پیام: از این آیات بایستی نتیجه بگیریم که به فطرت خداییمان نزدیک شویم و تنها موقعی که زنگار افکار و احوال روزمره، که در اثر حوادثِ گریبانگیر از ما دور می شوند متوجه خدا و فطرت نشویم که ممکن است برای همیشه دیر شود یکی از راههای رسیدن به این مهم توجه به خود آگاهی و معارف قرآنی و استفاده از مفاهیم وحیانی در کنار دستاوردهای علمی بشر در زندگی است.